Ruhsuz gecelerin en dibinde, terk-i diyar eyledim alemi, en dibine. Koyuydu gece hermzan ki gibi. Ve yanımdan hiç ayırmadığım, en sadık dostum bir paket sigara ile. Duru durağı yok hayatın. Bir otobüsü kaçırınca peşinden koşamazsın. Bir başkası belki gelir yine aynı yöne. Ama küçük bir ihtimal ile. Bazen de durmaz durağınızda hiçbir vasıta. El kaldırsanda, stun gibi bacağını göstersende geçer gider son sürat. Rüzgarında saçların savrulur. Ruhunu çeker götürür.
Öyle boş bir hayatın en önemsiz figüranları olarak bizler hep kendimizi birer "Star" sanıyoruz. Gökyüzünden yere doğru çakılan bir "star". Kara deliklerin yuttuğu devasa bir ateş topu. Koca bir hiçlik, yerine ne koyarsan dolmaz. Boşluğa sallanan ip ve ucunda can çekişen bedenler. Hepimiz.
Anasayfa 
